Thursday, March 26, 2009

The lost room

O Joe Miller βρίσκει τυχάια ένα κλειδί το οποίο ανοιγει οποιαδήποτε πόρτα στον κόσμο. Από την άλλη μεριά βρίσκεται ένα δωματιο και οταν πας να βγεις από αυτο, βρισκεσαι στο μέρος που σκέφτηκες ή καποιο τυχαίο, αναλογα την διάθεσή σου.
Το δωμάτιο αυτό είχε κι άλλα αντικειμενα, που κάνουν εκπληκτικά πράγματα...
η συνέχεια επί της οθόνης.

Δείτε το εδώ




και τα υπόλοιπα πέντε επεισόδια, εδώ.
http://www.surfthechannel.com/show/234.html




Μου άρεσε, παιζουν και γνωστοί (τηλεοπτικοί κυρίως) ηθόποιοι. Το τέλος. οπως συμβαίνει συνήθως, δεν μπορεσε να ικανοποιήσει τις προσδοκίες μου, αλλα δεν ήταν και απογοητευτικό καρπούζι.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Monday, March 2, 2009

Nέες σειρές- HUNG

Πολλές σειρές ετοιμάζονται και όπως πάντα ξεχώρισα μια (*)

(*)=Ακολουθεί λογοδιάρροια . Οπως ειχα ξεχωρίσει το Dexter, Sex και άλλα που με έπεισαν οτι τελικά εχω "μύτη"να βρίσκω καλές σειρές.
Το Pushing Daisies δεν μετράει, γιατι σαν ιδέα ήταν καλό αλλα στην εκτέλεση έμοιαζε με τον πινόκιο που συνάντησε τον Δρ Σους στην χώρα των θαυμάτων
)

Το
Ηung μιλάει για έναν προπονητή μπάσκετ ενος λυκείου που προσπαθεί να βρει τρόπο να χρησιμοποιήσει το μεγαλύτερο ατού του, λόγω οικονομικών δυσκολιών.

Το πεος του.





















Επί δέκα επεισόδια.
Πρωταγωνιστεί ο Τόμας Τζέιν.
(Πρόσφατα χωρισμένος από την Πατρίσια Αρκετ-Μέντιουμ-άλλη μια σειρά που ξεχώρισε.)

Φυσικα το σεξ (και η ευρηματικότητα ελπίζω) θα πρωταγωνιστήσουν, αλλα θα αντικαθρεφτίζονται και προβλήματα κοινωνικά όπως η οικονομική κρίση στις Ηπα.
(Το καναμε και το πολιτικό κορέκτ χρέος μας).

Τα γυρίσματα αρχισαν μέσα στο 2009 για το κανάλι HBO και το πρωτο επεισόδιο θα προβληθεί τον Ιούνιο.

Ειδώμεν λοιπόν.



Friday, January 16, 2009

Benjamin Button

Η ιστορία σχετικά είναι λίγο πολύ γνωστή.
Ο Μπραντ Πιτ ειναι ένας άνθρωπος που γεννιέται γέρος στο σωμα και οσο μεγαλώνει ξανανιώνει.
Η ιδέα ήταν πρωτότυπη, αλλα επικεντρώθηκε κυρίως στο θέμα του έρωτά του με την Μπλάνσετ ( η οποία δεν σταματά να με εκπλήσσει, με έπεισε τελειως για τις χορευτικές της ικανότητες και εγινε πιστευτη σαν μπαλαρίνα) και δεν εξελίχθιηκε λίγο παραπέρα, στα προβλήματα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καποιος με τετοιο πρόβλημα, την ψυχολογία του αλλα και τις αλλαγες και τις δυνατότητες που θα μας έδινε μια τετοια "παθηση". 'Οσοι γερνάμε δεν λέμε πάντα οτι τα νιάτα χαραμίζονται στους νέους και στερνή μου γνώση να σε ειχα τότε;

Από την άλλη εντόπισα "κενά" στο σενάριο. Οπως τον Πιτ με μορφή και σώμα 70αρη να πηγαίνει για πρωτη φορα σε οίκο ανοχής και να "αντεχει".
Ομως το σώμα του ήταν γερικο, δεν εχει σημασία αν πνευματικά ήταν μόνο 16 χρονων.
Γεννήθηκε με γερικό σωμα και νέο πνέυμα και πεθανε μωρό με γεροντική άνοια.

Επίσης, απογοητευτικό ήταν το σημείο που εγκαταλείπει τη γυναίκα και το παιδι του γιατι δεν θελει να της γινει φόρτωμα, καθως θα γινεται όλο και πιο νεος, γιατι δεν θα μπορούσε να ήταν πατέρας αλλα "φίλος".
Και τον δειχνουν να πηγαινει ινδιες, να ταξιδευει, να, να, να, να...

Ικανότατος να μεγαλώσει το παιδί του,όμως...


Στο σύνολό του με απογοήτευσε, δεν μου άρεσε η ωραιοποίηση του φευγιού του, δεν με ικανοποίησε στις δυνατότητες που θα άνοιγε μια τετοια παθηση, αλλα και τα μείον της.
Εκλαψα σε καποια σημεία. Βρήκα τον Πιτ κούκλο ως παντα, την Μπλανσετ θεική.
Δεν καταλαβα γιατι επρεπε να υπαρχει μια σουρεαλιστική εξήγηση στην αρχη για καποιο ρολοι που πήγαινε ανάποδα, ούτε γιατι να τελειώνει η ταινία με την Κατρίνα.

(σύντομα η ταινία από εδώ)

Friday, January 9, 2009

Classic scenes




Tuesday, December 9, 2008

Parodies and spoofs

Friday, November 7, 2008

Επιτέλους

Η αληθινή ομορφια, η πίεση που δεχονται οι γυναικες, το τι βασανιστήρια περνούν και πως βασανίζουν το μυαλό και το σώμα τους.
Ενας άνθρωπος επιλέγει την γυναικα που θα ειναι αληθινα όμορφη, χωρις μεικ απ, προτυπα,χωρις ενοχες, εμμονες χωρις να μοιαζει με 8χρονο παιδι, αγορι, αιθιοπάκι.
Μια γυναικα με αυτοπεποιθηση αναμεσα σε 200 γυναικες όλων των μεγεθων και των ειδων, μειώνονται σε 25.
Του έριξα μια ματιά από περιέργεια, και μου άρεσε.
Πανέμορφες γυναίκες αναγκαζονται να βγαλουν το μεικ απ τους και κλαίνε από απελπισία ενω ειναι κούκλες.
Δεν ξέρω ποσο τίμιο ειναι το ριαλιτι αυτο στα κινητρα του, αλλα ειναι ενδιαφερον αν δεις πως οι γυναικες κατασπαραζουμε τον εαυτό μας.



Wednesday, November 5, 2008

Lisa Williams Life among the dead

H Liζα ειναι αληθινό μεντιουμ, και το ριαλιτι αυτό παρακολουθεί την αγγλίδα καθώς επικοινωνεί με αγαπημένους από την μια προς την άλλη πλευρά.
Εμενα πάντως μου άρεσε.
Δεν ειναι τραβηγμένο από τα μαλλιά, η Λίζα δεν ειναι δραματική και υπερβολική στις κινήσεις και στα λόγια της.